Samenwonen in een overstromingsgevoelige woongebied. Het terrein is een bouwzone, tussen jaren ’70 verkavelingen in de rand van Gent.
Het project voorziet in 22 woningen. Ze zijn geclusterd per 2 of 3. De paalwoningen zweven boven het maaiveld. Tussen de woningen slingeren knuppelpaden. Ze connecteren met de woningen via vlonderterrassen. Water en bodem hebben een sturende rol bij het ontwerp. Het bij momenten drassige en deels overstroomde terrein blijft onaangeraakt. Bij een klassiek aanpak zou het gehele terrein opgehoogd of drooggelegd worden. In onze aanpak bouwen we waterrobuust én vrijwaren we de milieutechnische en ecologische kwaliteiten van de site.
Draslands of wetlands hebben belangrijke ecologische kwaliteiten. Ze vormen een ecosysteem, zijn biodivers, bufferen water en werken als een natuurlijke airco in stedelijke gebieden. Landschappelijk zijn ze waardevol. In contact met de natuur, in zo een omgeving mogen wonen is bijzonder.
Er zijn geen private tuinen er is gedeeld landschap. De groenblauwe netwerken krijgen alle ruimte. Beken, poelen en vochtige depressies in het landschap blijven behouden en daarmee ook het waterbergend vermogen. Daardoor krijgt de typische drasland vegetatie alle kansen.
De waterrobuuste woningen hebben de vloerpas op een veilige hoogte, ingekokerde en gebundelde ondergrondse nutsvoorzieningen en riolering met een pompinstallatie.
In Nederland is ‘waterrijk wonen’ een begrip. Denk aan paalwoningen in het water met steiger, nieuwe ontwikkelingen langs vaarten en grachten, drijvend wonen in IJburg, Amsterdam. in Vlaanderen liggen hier heel wat mogelijkheden. Waterrijk wonen verenigt klimaatbestendigheid, biodiversiteit en levenskwaliteit.