Dit winnend ontwerp werd gerealiseerd naar aanleiding van een architectuurwedstrijd en voorziet in een project voor 8 appartementen op een braakliggend terrein in het centrum van de gemeente Ruisbroek. Vanuit de missie van VLABO vzw wordt gestreefd naar een hedendaagse kwalitatieve architectuur die tevens betaalbaar is.

Het gebouw trekt zich terug op eigen terrein, een maximale bezetting wordt niet nagestreefd. Het gebouw bevindt zich op +/-1.70m ten opzichte van de rooilijn van de hoofdstraat en trekt zich tevens achteraan terug, tot +/- 3.00m achter de rooilijn. Op deze wijze ontstaat een respectvolle aansluiting met de bestaande bebouwing en wordt de smalle zijweg breder opengetrokken.

De bestaande typologieën van de woningen in de straat worden verdergezet in het project. Door het gebruik van verschillende aaneensluitende dakhellingen, met kroonlijsthoogtes geënt op de aanpalende bebouwing ontstaat een gebouw dat naadloos aansluit op zijn buur en tevens de hoek definieert en de zijstraat opwaardeert tot volwaardige openbare ruimte.

De verschillende appartementen zijn gegroepeerd rond een centrale circulatiekern. Daardoor kunnen alle appartementen de private bergingen en fietsenberging die in de kelder gelegen zijn ook per lift bereiken. Daarbij zorgt deze configuratie voor een minimum aan circulatieruimte en kunnen de kosten gedrukt worden.

Er zijn twee- en drieslaapkamer appartementen. Sommige appartementen hebben een tuin, andere hebben een patio of balkon. Er is een appartement voor anders- validen en er is een duplex appartement met slaapkamers onder dak. Elk appartement heeft een ander karakter.

Ter hoogte van de achterste perceelsgrens, bevindt zich de luifel met per woonentiteit één overdekte parkeerplaats. Tussen de luifel en het appartementsgebouw ligt de gemeenschappelijke binnentuin. Vanuit de binnentuin is de inkom van het gebouw en de kelderberging toegankelijk.

De toegang ligt dus niet in de hoofdstraat maar wel in de binnentuin, te bereiken via de zijstraat. Hierdoor krijgt de tuin ook een publieke betekenis, het wordt een transitzone en ontmoetingsplek. De zijstraat wint daar ook bij.

Het gabariet van het project wordt bepaald door nok- en kroonlijsthoogten van aanpalende gebouwen, de bouwlijnen, gewenste straatbreedte en  oriëntatie.

“Eigenzinnige invulling van het perceel waarbij er een zeer bescheiden en respectvolle aansluiting wordt gezocht met de bestaande woning aan de rechterzijde (en men niet is gegaan voor het maximaal te realiseren volume).”

“De architectuur wordt ervaren als een niet gezochte vernieuwing met een mooie koppigheid. De bestaande typologieën van de woningen in de straat worden verder uitgepuurd waarbij er bijzonder creatief is omgegaan met de dakhellingen.

Het gebouw stelt zich zeer bescheiden op en werkt architecturaal het hoekperceel goed af.”